تبیین جامعه شناسی دموکراسی: مطالعه تطبیقی بین کشوری 1990-2010

بر اساس شواهد موجود توزیع نمرات پولیتی به عنوان شاخص دموکراسی در بین کشورها دارای چولگی زیادی است. بنابراین مدعای تبیینی یا مسأله این رساله آنست که تفاوت های فاحشی در شاخص دموکراسی در بین کشورها وجود دارد که به عنوان یک مسأله نیازمند تبیین تجربی است. سوال اصلی این تحقیق عبارتست از این که « درجه تفاوتپذیری دموکراسی در کشورهای مورد مطالعه چگونه قابل تبیین است؟». چارچوب نظری تحقیق به این صورت فرموله شده است که سرمایه اجتماعی و دولت غیررانتی و نابرابری متوسط شرط لازم برای دموکراسی است. رویکرد مقاله تحلیل تطبیقی فازی بین کشوری است. جمعیت تحقیق مجموعه 156کشوری است که در فهرست بانک جهانی دارای داده اند. روش داوری فرضیه ها ، فازی و نرم افزار مورد استفاده spss، exelو fs/qcaf میباشد. یافته های تجربی ناظر بر رابطه فازی بین مجموعهای، دلالت برآن دارند که سرمایه اجتماعی در بیشتر موارد شرط کافی برای دموکراسی است. دولت غیررانتی در بیشتر موارد شرط کافی و معمولا شرط لازم برای دموکراسی است. نابرابری متوسط در توزیع درآمد در بیشتر موارد شرط لازم و معمولا کافی برای دموکراسی می باشد. همچنین بررسی مسیرهای علّی شرط کافی برای وقوع نتیجه نشان می دهد سه مسیر جداگانه برای رخداد دموکراسی وجود دارند که هرکدام از این مسیرها شرط ترکیبی(عطفی) کافی تلقی میشوند. وجه مشترک این سه مسیر مشارکت مدنی بالاو درآمدهای غیر رانتی است.